En zo zit ik 843 dagen na mijn laatste glas chardonnay een blogje te typen aan één van de mooiste meren van Europa. Hoe ik het heb geregeld, weet ik niet meer, maar ik ben heel lang vrij en in mijn eentje (met mijn honden) op pad, ver van huis.
Zo’n lange periode, zonder enige verantwoordelijkheden, sociale controle of toezicht, zou een uitgelezen kans voor een terugval zijn. Toch overweeg ik niet daadwerkelijk om mijn harde werk overboord te gooien. Ik kan uittekenen hoe het zou gaan: het begint bij één beschaafd glaasje wijn en daarna weer een dag niet. Zie je wel, ik kan het, ik heb dit onder controle. Na nog een avond twee glazen, voel ik me een beetje tipsy. Hihi, zie je wel, het leven is veel leuker met een snufje alcohol en als jij het bij een snufje kan houden, is er niets aan de hand, je bent echt veranderd. Op dag vier overweeg ik bij de lunch een glas te drinken en gezien de vakantiestemming geef ik toe. Bij de borrel trek ik weer een fles open, die bijna opgaat. Fuck, dit gaat wel rap, hoezo kan ik hier nog steeds zo goed tegen? Er belt een vriendin, ik durf niet op te nemen, straks hoort ze aan mijn stem dat ik gedronken heb. Weet je, ik mag gewoon deze periode drinken, niemand hoeft het te weten, als je thuis bent, stop je weer. Binnen een week zit ik op mijn oude niveau, en drink ik zonder aarzelen elke dag een fles wijn. Daarna ga ik domme appjes sturen naar mensen (mannen) aan wie ik eigenlijk geen appjes wil of moet sturen. Bij thuiskomst stop ik niet met drinken, want zo makkelijk is dat allemaal niet. Ik weet dat ik weer moet stoppen met drinken, maar geef me even een paar weken, het werkende leven valt me zo zwaar…. Ik ben terug bij af. Weg 843 dagen.
Voor de helderheid: dit is dus allemaal NIET gebeurd, ik vermaak mij uitstekend met een alcoholvrij biertje en liters thee, terwijl ik moeilijke boeken lees, naar het meer tuur en de hondjes aai. Ik realiseer mij des temeer dat de hoofdreden dat ik hier zit nu juist is, dat ik géén alcohol meer drink. Het heeft mij vele malen initiatiefrijker gemaakt, ook voor leuke plannen op de langere termijn. Toen ik nog dronk was ik nooit en te nimmer op het idee gekomen een sabbatical te plannen, daarvoor te sparen, mijn werk voor een aantal maanden over te dragen en daadwerkelijk de auto in te stappen en weg te gaan. Mochten er twijfelaars zijn: ik ging van een (hoog functionerende maar uitermate problematisch) drinker, naar een sportief en gelukkig mens. Die op dag 843 een blogje tikt aan een mooi meer.
Eergisteren nacht hoorde ik Thomas Dekker in de podcast “Eerlijk over alcohol” (aanrader, vooral Koos van Plateringen weet precies de juiste vragen te stellen, it takes one to know one). Toen Thomas werd gevraagd of hij spijt had van zijn verleden vol alcohol en drugs. Hij zei in volle overtuiging: Nee, ik heb nergens spijt van. Ik heb plezier gehad en het nu achter mij gelaten.
Sindsdien houdt de vraag mij bezig: heb ik spijt van mijn alcoholverleden? Na een paar wandelingen met alle tijd om te mijmeren denk ik dat het niet zo eenvoudig te beantwoorden is. Het was leuk, zeker, ik heb wilde dingen gedaan, op tafels gedanst, mannen versierd, mij laten versieren, mijn longen uit mijn lijf gezongen, vrienden gemaakt, mijn diepste zielenroerselen op tafel gelegd en gelachen tot mijn buik pijn deed.
Maar ik heb ook heel hard gehuild om futiliteiten, belachelijke ruzies uitgelokt, ernstig over mijn grenzen laten gaan, ben van fietsen gevallen, heb ontelbare blauwe plekken opgelopen, talloze telefoons in de plee gekieperd en mij vooral ongemerkt heel erg eenzaam gevoeld. Ik ben te lang in ongezonde relaties gebleven en heb mensen die weinig of niet dronken belachelijk gemaakt. En de vraag die mij regelmatig overvalt: had ik wel kinderen gekregen als alcohol niet zo’n grote rol in mijn leven had gespeeld? Een pijnlijke vraag waar geen enkel antwoord op is, en -gezien mijn leeftijd- eigenlijk niet meer ter zake doet. En toch is het goed om er even bij stil te staan.
Nu klinkt dit allemaal heel verdrietig en dat ben ik nu juist niet. Soms is het goed om even te bedenken waarom je ook al weer niet meer drinkt. En hoe bizar goed mijn leven nu is. Weliswaar zonder kinderen, maar met zoveel lieve en leuke mensen om me heen (nu vooral in gedachten), alle vrijheid en ruimte die ik wil. Een blogje tikkend, aan één van de mooiste meren van Europa.
Anne stopt met drinken 
Yes, you did it, en je doet het nog steeds. Zo herkenbaar hoe het zou zijn gelopen als je nog dronk (niet namelijk), en zeker ook de vragen over wat er wel of niet had kunnen zijn als je eerder.. anders.. Ik kan de vraag ook niet eenduidig beantwoorden, of ik spijt heb of niet. ‘t Is meer ‘Ja en nee’. 1 ding ben ik zeker van: als ik nog dronk, hadden wij elkaar nooit ontmoet. Dat zou me pas echt spijten, terwijl ik áls dat zo was, niet eens zou weten wat ik zou missen. Hoe dan ook. Stoppen met drinken heeft mij ook alleen maar meer gebracht. Xx
LikeLike
Same here dear! En ik ben blij met jou in m’n leven. 😊
LikeLike
Fijn om dit nu, de dag voor Koningsdag (die synoniem staat voor een hele dag veel alcohol nuttigen) te lezen.
Bedankt voor je openheid en het geeft mij weer de juiste informatie om nu te lezen.
Inmiddels ruim 400 dagen AV, zat ik wel te twijfelen of ik morgen zal drinken, als iedereen om me heen drinkt. Het is feest, en het kan weer na twee jaar corona, dus ach… maar het is zoals je schrijft; ééntje morgen worden en er gauw meer.
Vorige week bestelde ik een 0.0 Cornet op het terras, ik had niet goed gekeken en halverwege het glas kwam ik er achter dat het gewoon een 8,5% was!! Direct teruggegeven, maar het monstertje is gewekt. De afgelopen week veel bezig geweest met het niet drinken, en nu dus zover dat ik begon te twijfelen over morgen. Bedankt dus, want door jouw tekst besluit ook ik AV te blijven en besef ik heel goed hoe sluipend alcohol haar werk doet.
LikeLike
He wat een goed bericht! Lastig hè soms? 400 dagen is echt super. Ik las laatst ergens: je krijgt nooit spijt van niet drinken, dat weet je zeker. Ik zal even aan je denken morgen en proosten met een AV biertje, oké??
LikeLike
Anne, wat fijn om weer “van je te horen”. Je bent voor mij nog steeds een geweldige inspiratiebron. Ik wens je een fantastische tijd toe bij dat mysterieuze meer!
LikeLike
Leuk om te lezen, Rita!!
Ja, ik doe een beetje geheimzinnig hè, maar het schrijft nog steeds het lekkerste als ik mij anoniem waan😊
LikeLike
Hallo Anne, Wat weer een waar woord, mooie vrouw. Geniet van je sabbatical. Van harte gegund.
Het leven is zoveel mooier zonder alcohol, zelfs met vele problemen. Dat merk ik steeds opnieuw. Mijn leven is een roller coaster, maar ik kan het aan juist met name omdat ik geen alcohol drink!! Dat is in ieder geval 1 probleem minder. Zoals Heinz Ruhmann zo mooi zei: Sorgen ertrinken nicht in Alkohol. Sie können schwimmen.
Fijne tijd verder.
LikeLike
Geweldige quote! Dank voor je bericht. Much appreciated
LikeLike
Ik ben zelf vanaf 1 januari gestopt met alcohol, merkte dat ik steeds minder goed tegenkon en 1 of max 2 drankjes, nee 1 is teveel en 2 te weinig 😉
Ter voorbereiding op mijn beslissing om helemaal te stoppen veel gelezen over hoe anderen stoppen en hoe dit beleven gaf me veel steun en zeker de vastberadenheid om ook voor die 100% 0.0 te gaan. Soms mis ik het, dat eerste drankje die zo lekker loom maakt, maar als ik dan vervolgens denk aan nr 2 en meer dan weet ik nee niet doen. Jouw blog gevonden en o zo herkenbare stukken erin hoe je het ervaart en reacties omgeving, dank daarvoor. En nu zit je aan een mooi meer heerlijk met je honden.Ik hoop dat je een hele mooie tijd hebt en dat het je veel mag brengen, Leuk om af en toe te lezen hoe het met je daar gaat, hartelijke groet, Louise
LikeLike
Dank Anne, fijn om je blogs te lezen en doordat je een naamgenootje bent, voelt het dichtbij. Altijd fijn ook om te lezen dat ik/ we niet alleen zijn met deze uitdaging. Inmiddels ben ik iets meer dan 2 jaar AV en dankbaar om schoon en zuiver te zijn, mede doordat onder andere jij zo eerlijk deelt en blogt. Geniet aan het meer kanjer!
LikeLike
Dank Anne! Ik heb het zoooo goed 😊😎
LikeLike
Regelmatig kijk ik op je site of je alweer een nieuwe blog hebt geschreven. Ik herken veel in je verhaal. Zelf nu bijna 500 dagen AV en super gemotiveerd om door te gaan. Alles gaat zo veel beter zonder die wijn. Een verrijking is het. Toch zoek ik nog steeds naar verhalen/artikelen en ervaringen van anderen om de argumenten om niet meer te drinken niet te laten verwateren. Ik wens je een mooie sabbatical!
LikeLike
Dank je wel! Lees ook nog steeds van alles, inderdaad om het niet te vergeten of te bagatelliseren….. best lastig met al die seemly happy drinkers om ons heen! 500 dagen!!🎉🎉dan ben je echt lekker bezig hè
LikeLike
Hallo Anne, wat leuk je weer te lezen! Ik vroeg me al vaker af hoe het je nu verging en hoe je nu, zóveel langer in het wijnloze bestaan, tegen dingen aankeek. Je zit alweer op meer dan 850 dagen afstand van je laatste glas.
De filosofische kant van het niet-drinken, zo ontzettend herkenbaar en levendig beschreven in je blog, is en blijft erg interessant. Hoe lang houdt alcohol iemand na het stoppen nog in zijn greep? Het verlangen naar wijn verliest misschien op een gegeven moment z’n krampachtigheid maar in mijn eigen geval zijn veel herinneringen zó door alcohol gekleurd dat de gedachte aan drank me wel m’n hele leven zal blijven achtervolgen.
Het begint erbij te horen.
Dank voor je heerlijke blogs. Geniet van je sabbatical!
LikeLike