Dag 391 als ex-drinker: sociaal correct zijn

En zo snel als de date kwam, zo rap verdween ook de aantrekkingskracht. Bij een etentje met de manspersoon vorige week dacht ik toch in een keer halverwege de avond: Nee. Ik wil niet met je zoenen en ik wil ook niet met je naar bed. Misschien werd ik er nerveus van, maar eigenlijk denk ik dat ‘het’ er gewoon niet was. Vreselijk om je dit tijdens het dessert te realiseren, en te moeten bedenken wat je met dit inzicht gaat doen. Ga ik dit zeggen en hoe dan? Hoe zal hij reageren? Wat als hij boos wordt, of anderszins vervelend gaat doen? Terwijl je ondertussen keuvelt over van alles en nog wat, draait mijn hoofd overuren. Maar het gaat goed, hij is teleurgesteld maar kan de afwijzing verdragen en vertrekt binnen afzienbare tijd (waardoor hij toch weer in mijn achting stijgt).

Hoe dit was verlopen als ik nog zou drinken weet ik niet zo goed. Ik moet je eerlijk zeggen dat ik dit hele ‘daten zonder drank’ de grootste uitdaging tot nu toe vind. Het roept echt aanzienlijke stress bij me op, die ik met de allerbeste wil geen ‘gezonde spanning’ kan noemen. Ik begrijp wel dat op al die profielen staat: drankje doen? Daten is een sollicitatiegesprek waarbij niet alleen je persoonlijkheid maar ook je lichaam en mate van sexy-zijn beoordeeld worden. Geen normaal functionerend mens voelt zich senang in een dergelijke situatie, hetgeen leidt tot geforceerd gedrag beiderzijds. Ik begrijp dat mensen daarbij graag hun brein verdoven, in de hoop iets minder beoordelingsangst te ervaren. En ook dat ‘mijn’ manspersoon het een goed moment vond om mopjes te gaan tappen (dat werd weliswaar zijn ondergang, maar ik begrijp het wel).

Wel denk ik, dat ik als ik onder invloed was geweest, ik veel meer gericht was geweest op hem. Wat vindt hij van mij? Wat vindt hij leuk, mooi, grappig, spannend? Hoe kan ik aan dat beeld voldoen? En nu ik nuchter was, kon ik toch niet voorbijgaan aan wat ik vond. Vind ik hem leuk? Vind ik hem aantrekkelijk, grappig, spannend? En dat was niet het geval, wellicht goed dat ik mij dat snel gerealiseerd heb.

De manspersoon en ik hebben nog wat geappt in de dagen na het etentje, en vreemd genoeg had ik de behoefte er gewoon uit te knallen:

“Weet je, dat hele gedoe over die alcohol, dat ik niet drink en zo? Dat komt omdat ik een giga alcoholprobleem had. Ik dronk elke dag een fles wijn en was geobsedeerd door alcohol. Dat heb ik meer dan een jaar geleden getackeld. Sindsdien drink ik geen druppel meer en ik ben niet van plan dat ooit nog te gaan doen. Ik heb om eerlijk te zijn een hekel gekregen aan dat enorme gezuip, al die wijn op tv en om mij heen, ik zou heel graag sociaal correct zijn en zeggen dat ieder lekker zijn eigen ding moet doen, maar ik vind het echt fijn als mensen niet of in ieder geval niet te veel drinken. Ik haat het om mensen die ik ken dronken te zien worden en voel me er volstrekt ongemakkelijk bij. Mocht je na al deze informatie nog steeds met mij uit willen, dan heb je mijn telefoonnummer.”

Niet gedaan hoor. Alleen over gefantaseerd.


4 reacties op ‘Dag 391 als ex-drinker: sociaal correct zijn

  1. Toen ik je blog ontdekte heb ik alles in één adem (middag) uitgelezen. Wat schrijf je ontzettend leuk, boeiend en herkenbaar over je proces!! Ik vond het een feest om te lezen. Je geeft woorden aan dingen die ik zelf voel en ervaar. En die ik ook zeker ga gebruiken als ik anderen probeer uit te leggen waarom ik niet meer drink. Geweldig dat je al zo lang bent gestopt. Ik wens je alle geluk van de wereld (en de leukste man natuurlijk) en ik blijf je volgen.

    Like

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s